Mój list do Parlamentu Europejskiego – na sesję w sprawie ataku Izraela na Gazę
17 lipiec 2014
Drodzy przyjaciele i aktywiści pokojowi!
Piszę do Was z otchłani piekła.
Ludobójstwo w Gazie, pogromy i masakry na Zachodnim Brzegu, panika wywołana rakietami spadającymi na Izrael; porwanie i zamordowanie trzech osadników – policja, choć powiadomiona natychmiast, nie zrobiła nic. Ich śmierć stała się pretekstem do rozpoczęcia zaplanowanego już wcześniej ataku na Zachodni Brzeg i Gazę. Porwanie i spalenie żywcem palestyńskiego chłopca z Jerozolimy – policja, choć powiadomiona natychmiast, nie zrobiła nic. Ponad 200 ofiar najazdu na Gazę. Całe rodziny zabite przez izraelskich pilotów. Jedyny rezultat – bombardowanie rakietami całego obszaru Izraela. Groźny, brutalny rasizm wobec arabskich obywateli Izraela, do jakiego z entuzjazmem zachęcają izraelscy ministrowie i posłowie do parlamentu, prowadzi do rozruchów na ulicach, wywołuje agresję i daleko idącą dyskryminację w stosunku do Palestyńczyków, oraz wzmaga wybuchy przemocy wobec żydowskich aktywistów na rzecz pokoju.
Mimo izraelskich obietnic, osadnictwo rozwija się nie bacząc na międzynarodowe porozumienia i uchwały, a jednocześnie burzy się bez przerwy palestyńskie domy we Wschodniej Jerozolimie i na Zachodnim Brzegu. Woda bez żadnych ograniczeń wypełnia baseny osadników, podczas gdy palestyńskim dzieciom chce się ciągle pić, a wioski i całe miasta żyją w okrutnych warunkach racjonowania wody, co niedawno podkreślał przewodniczący Parlamentu Europejskiego Martin Schultz. Drogi zarezerwowane wyłącznie dla Żydów – symbol segregacji, oraz liczne przejścia kontrolne powodują, iż Palestyńczycy nie mogą normalnie żyć ani przemieszczać się. Izrael, państwo niedemokratyczne, w coraz większym stopniu staje się niebezpiecznym państwem apartheidu. Wszystkie te bestialstwa zostały wymyślone przez ten sam diaboliczny i zbrodniczy mózg – mózg rasistowskiego, bezlitosnego okupanta Palestyny.
W związku z tym, odpowiedzialność za wszystkie te zbrodnie przeciwko ludzkości powinna spaść na prawdziwych winowajców, których ręce ociekają krwią – rasistowskich przywódców politycznych Izraela, generałów, żołnierzy, pilotów, chuliganów na ulicach, deputowanych Knesetu. Wszyscy oni ponoszą winę za rozlew krwi, i powinni za swoje czyny odpowiadać przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
Po dziś dzień, społeczność międzynarodowa nie powzięła wystarczających starań, by powstrzymać izraelski reżim okupacyjny. Kraje europejskie ostro ten reżim skrytykowały, ale jednocześnie nadal w pełni współpracują z Izraelem – gospodarczo, politycznie i militarnie. W związku z tym, Izrael nie płaci odpowiedniej ceny za tak poważne naruszenia prawa międzynarodowego i wartości ludzkich.
Przeciwnie – to Europa płaci za większość strat humanitarnych wywołanych przez okupację, co ułatwia Izraelowi jej utrzymywanie. Ogłoszono wiele dyrektyw zakazujących państwom Unii Europejskiej sponsorowania bądź finansowania placówek badawczych i innych ośrodków działających na kolonizowanych terytoriach. Dwadzieścia europejskich państw wydało oficjalne komunikaty pod adresem swoich obywateli i przedsiębiorstw, ostrzegając przed kontaktami handlowymi i finansowymi z koloniami. To jednak nie wystarczy.
Decyzje te nie podważają dostatecznie izraelskiej polityki w okupowanej Palestynie. Europa mogłaby zrobić dużo więcej, na co wskazuje twarda odpowiedź na aneksję Krymu przez Rosję. W przeciągu kilku tygodni Unia Europejska narzuciła selektywne sankcje uderzające w rosyjskich i ukraińskich polityków oraz w przedsiębiorstwa prowadzące działalność na Krymie. UE posunęła się jeszcze dalej i rozszerzyła sankcje zakazując importu towarów pochodzących z Krymu.
My, obywatele Izraela i bezpaństwowcy z Palestyny, nie możemy własnymi tylko siłami położyć kresu okupacji i przerwać tej rzezi. Potrzebujemy pomocy społeczności międzynarodowej, w szczególności Unii Europejskiej. Potrzebujemy Was po to, aby izraelski rząd i armię postawić przed sądem. Potrzebujemy Was po to, aby bojkotować izraelską gospodarkę i kulturę. Potrzebujemy Was po to, abyście apelowali do Waszych rządów, by zaprzestały one ciągnięcia korzyści z okupacji. Musimy apelować o wprowadzenie przeciwko Izraelowi embarga na broń, i o przerwanie oblężenia Gazy.
Izrael jest największą i najniebezpieczniejszą organizacją terrorystyczną, jaka dziś istnieje na świecie. Cała jej amunicja służy do zabijania niewinnych osób cywilnych, kobiet i dzieci. To nic innego jak ludobójstwo. Jako laureatka przyznawanej przez Parlament Europejski Nagrody Praw Człowieka im. Sacharowa, jako matka i jako człowiek – proszę, aby Unia Europejska wykorzystała wszystkie dyplomatyczne i gospodarcze instrumenty, jakimi dysponuje, po to by pomóc w ratowaniu mojego kraju przed tą otchłanią śmierci i rozpaczy, w jakiej żyjemy.
Proszę Was! Trzeba wyrzucić Izrael poza nawias społeczności międzynarodowej tak długo dopóki nie stanie się państwem prawdziwie demokratycznym. Trzeba bojkotować i sankcjonować każdego, kto robi biznes z tym państwem apartheidu. Trzeba nam pomóc, abyśmy mogli uwolnić się od tego rasistowskiego, krwawego rządu, i przywrócić życie Palestyńczykom oraz samym Żydom.
Prof. Nurit Peled-Elhanan *
Tłumaczenie z j. francuskiego: Stefan Bekier
Tekst opublikowano m. in. na portalach Stowarzyszenia Solidarność Francja-Palestyna http://www.france-palestine.org/Ma-lettre-au-Parlement-Europeen oraz Francuskiego Związku Żydów na rzecz Pokoju http://www.ujfp.org/spip.php?article3398
*) Nurit Peled-Elhanan – ur. w 1949 r. Profesorka literatury porównawczej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie i znana aktywistka ruchu pokojowego w Izraelu. Córka Matti Peled’a, generała armii izraelskiej, który po Wojnie Sześciodniowej w 1967 r. zaprotestował przeciwko polityce kolonizacji.
Po utracie 14-letniej córki w samobójczym palestyńskim zamachu bombowym – i nie dopuściwszy do udziału w jej pogrzebie izraelskich członków rządu z Benjaminem Netanjahu włącznie – oświadczyła, że “nie uległa rozpaczy i wygłosiła przemówienie na temat odpowiedzialności krótkowzrocznej polityki, która nie chce uznać praw drugiej strony i wznieca nienawiść oraz konflikty”. Współzałożycielka palestyńsko-izraelskiego stowarzyszenia pn. Rodziny w Żałobie na rzecz Pokoju.
W 2001 r. otrzymała Nagrodę im. Sacharowa jako przedstawicielka “wszystkich Izraelczyków będących zwolennikami negocjowanego rozwiązania konfliktu i opowiadających się jednoznacznie za prawem do istnienia dwóch narodów i dwóch Państw na równych prawach”. Nagrodę otrzymał jednocześnie Izzat Ghazzawi, palestyński profesor literatury, również aktywista na rzecz pokoju pomimo iż stracił syna w tym konflikcie.
Jest jednym z trzech inicjatorów Trybunału Russel’a w sprawie Palestyny, którego prace rozpoczęły się 4 marca 2009 r.
(źródło Wikipedia fr.)
